Herlegheit í kuldakasti

Það var skrítinn dagur í gær, kuldamet var slegið í Boston -12° celsíus og raunkuldi var mældur -25°. Hrafnkell vaknaði úr lúrnum sínum fyrir allar aldir ósofinn, eftir lúrinn grét hann nánast út í eitt, og það skipti engu máli hvað við gerðum fyrir hann það var bara grenjað, við skiptumst á að loka okkur inni í herbergi, þetta var ástand, hann neitaði að leggja sig aftur vildi bara öskra upp í eyrun a foreldrun sínum. Ég sjúkdómsgreindi hann með inniveikina, hann hefur ekki fengið að fara út að leika lengi sökum veikinda og kulda þ.a ég heimtaði að við fjölskyldan færum í göngutúr, það var auðvitað smá eiginhagsmunasemi í gangi þar sem mig er búið að dreyma um sugar heaven nammibúðina á Newbury í marga marga daga. Þegar átti svo að fara að klæða litla forstjórann í áttuðum við á okkur að við höfðum gleymt kuldagallanum hans í leikskólanum, "aftur" díses, en ég var komin þetta nálægt nammibúðinni svo ég gat ekki hætt við, gróf upp kuldagallan hans síðan í fyrra og hugsaði bara, ef barnið grætur ekki sökum geldingar þá passar hann. Hrafnkell er svo klæddur í c.a 18 layers og svo í kuldagallann kuldaskó kuldavettlinga, tvær húfur og risatrefil sem Gummi átti yfir andlitið það var nefnilega búið að vara við svona frostbiti í veðurfréttunum. Hrafnkell stendur svo eins og steinn í öllum þessum fötum "inni" örugglega að stikna en segir ekki múkk, hann vissi nákvæmlega hvað var að fara að gerast, hann var loksins að fara út! Út rölti fjölskyldan og kuldinn bókstaflega beit í kinnarnar brr.. sem betur fer var stutt í nammibúðina og þar urðu aldeilis fagnaðarlæti, sjaldséð súkkulaði blasti við okkur í búntum, bounty, mars, maltersers, kinderegg og haribo nammi.. ég þreif til mín fötu og byrjaði að moka í hana, svo fann ég þennann fína finnska lakkrís á nammibarnum sem er hrikalega saltur og góður. Já þetta leit bara út fyrir að ætla að verða rosalega fínn göngutúr.
Á leiðinni til baka ákváðum við að skella okkur á California Pizza Kitchen. Hrafnkell fékk barnapizzu með osti og mjólk en hann var aðalega í því að stinga upp í sig bita og skyrpa honum svo út úr sér, konunum á næsta borði til mikillar skemmtunar, hann hafði meiri áhuga á að borða litina sem hann fékk. Jæja tími til kominn að fara heim, við fórum gegnum allt mollið og út á Sheraton svo við þruftum bara að hlaupa yfir eina götu til að komast heim, og sökum kulda þá hlupum við í bókstaflegri merkingu, og þar sem ég er greinilega úr mikilli æfingu næ ég að fella mig á múrsteinagangstéttinni og ég flaug áfram, fyrst kom högg á hnén og svo á andlitið soldið skrítið eins og ég hafi verið handalus svo fann ég hvernig gleraugun mín möskuðust, og svo bara blóðið renna úr nefinu á mér, steig upp og vissi að allt í lagi var með mig, en ég var miður mín yfir fínu gleraugunum mínum, en umgjörðin er í lagi og bara annað glerið brotnaði þ.a vonandi verður þetta ekki allt of dýrt að gera við. Jú svo var ég líka miður mín yfir að ég fengi glóðarauga, það er það versta sem ég get ímyndað mér að labba um með glóðarauga. Svo á ég engin varagleraugu bara styrkleika-sólgleraugu, og hvað passar betur saman en glóðarauga og sólgleraugu.

En að öðru þá er ég í einum raforkukúrs og svo er ég að vinna í lokaverkefninu, er með soldinn lokaverkefniskvíða en það þýðir ekki að gefast upp núna loksins þegar ég finn þefinn af verkfræðititlinum.. Svo er lokaprófið í raforkukúrsinum 18 apríl þ.a ef ég verð langt komin með lokaverkefni mitt þá get ég haft það hrikalega gott í sumar, annars sé ég fyrir mér blóð, svita og tár yfir þessu lokaverkefni alveg fram á haust.

Hrafnkell sat á gólfinu áðan og var að skoða barbapabba bókina sem hann fékk frá Helga frænda í jólagjöf og hann er að benda á alla barbameðlimina inni í kápunni og ég á að segja hvað þeir heita svo ákvað ég að reyna á hann og segi: En hvar er Barbapabbi? Skælbrosand ríkur hann upp og hleypur inn í herbergi til pabba síns!

Hrafnkell að hjálpa Barbapabba að læra

Beggi og Gumms á comedy klúbbnum

Naglaþrautin á Science museum sem við Beggi leystum (í sitthvoru lagi reyndar og þetta er mitt afsprengi), naglinn í miðjunni er fastur við plastplötuna og þrautin var að láta hina 6 naglana haldast á. Bannað að anda.

Límmiðaskrímslið